تاریخ ایران در دوره های قبل و بعد از اسلام

تاریخ ایران,عکس های تاریخ ایران,در مورد تاریخ ایران

تاریخ ایران شاهد تحولات زیادی در عرصه های سیاسی ، اجتماعی و مذهبی بوده است

زمانی که سخن از تاریخ ایران می رود، باید به این نکته توجه داشت که آیا منظور، تاریخ اقوام و مردمانی است که از آغاز تاریخ تاکنون در مرزهای سیاسی ایران امروزی زیسته اند یا تاریخ اقوام و مردمانی است که خود را به نحوی از انحاء ایرانی می خوانده اند و در جغرافیایی که دربرگیرندهٔ ایران امروز و سرزمین هایی که از بعد تاریخی قسمتی از ایران بزرگ (ایرانشهر) بوده است زیسته اند.

تاریخ ایران

ایران، سرزمینی پر از رشادت ها و حماسه های تاریخ ساز، کشوری پهناور و همیشه حاضر در دل تاریخ جهان را نمیتوان در چند خط و نوشته گنجاند به دلیل آن که هرقدر بیشتر در تاریخ آن پیش میرویم دنیای وسیع تری را کشف می کنیم. دوران باستانی که سلسه ها، امپراطوری های عیلام، ماد و هخامنشی آغازگر آن بوده و به سلسله ها و امپراطوری های بزرگ و کوچک پس از اسلام و تا امروز ختم شده است. طبق شواهد باستان شناسی بسیار گوناگون، ایران دارای تمدنی چند هزار ساله است که سابقه آن به هزارهای قبل از میلاد مسیح برمیگردد که دارای فرهنگ و تمدنی غنی و بسیار درخشان که گاه کم تر شناخته شده است می باشد.

با وجود این تاریخ غنی و کهن، ایران تاریخی به قدمت ۲۵۰۰ سال دارد که بطور کلی از دوران هخامنشیان آغاز می شود و از آن گذشته غنی و کهن، تنها سلسله عیلام و ماد تا حدودی توانسته اند در حد بیان آغاز تشکیل دوران هخامنشی، در تاریخ ایران بمانند.

بخش بندی تاریخ ایران

معمولاً تاریخ ایران را به دو دورهٔ کلی تاریخ ایران قبل از اسلام و تاریخ ایران بعد از اسلام تقسیم می کنند که عبارتست از:

۱. تاریخ ایران قبل از اسلام:

تاریخ ایران قبل از اسلام که خود به سه بخش تقسیم می شود:

- ایران قبل از آریایی ها

- مهاجرت آریایی ها به ایران

- ایران باستان

- ایران قبل از آریایی ها:

پیش از آریائى ها اقوام گوناگونى در قسمت هاى مختلف فلات ایران مى زیسته اند. در تاریخ ایران پیش از آریایی ها تمدن های شهر سوخته (در سیستان)، تمدن ایلام (در شمال خوزستان)، تمدن جیرفت (در کرمان)، تمدن ساکنان تپه سیلک (در کاشان)، تمدن اورارتو (در آذربایجان)، تپه گیان (در نهاوند) و تمدن کاسی ها (در کرمانشاه و لرستان) و تپورها در تبرستان (مازندران) در سرزمین ایران بودند. بزرگترین تمدن تاریخ ایران، دولت عیلام بوده است که سرزمین آن ها در جنوب غربى ایران و کمابیش مطابق با خوزستان بوده است. پایتخت عیلام، شهر شوش بوده که آثار مربوط به آن ها در این شهر پیدا شده است. ظاهراً بخش هاى گوناگون در عیلام حکومت هاى جداگانه و هر یک پادشاهان مربوط بخود را داشته اند. این چهار منطقه اَوان، اَنشان، سیمش و شوش بوده اند.

دولت عیلام غالباً با دولت هاى بیشتر تکامل یافتهٔ بین النهرین یعنى سومرى ها، اکدى ها، بابلى ها و آشورى ها در جنگ بوده است. این دولت در دوره اى از تاریخ ایران از بزرگترین نیروهاى این منطقه شد. از زمان پیدایش امپراطوران ایران (۵۵۰ ق م) عیلام از ولایات خراج گزار ایران شد. شهر شوش در این زمان نیز شهر ثروتمند و با شکوهى بود. زبان عیلامى یکى از سه زبانى بوده است که متون سلطنتى ایران به آن زبان ها نگاشته مى شده است.

- مهاجرت آریایی ها به ایران:

در تاریخ ایران، آریایی ها شامل تعداد زیادی از نژاد سفید پوست بودند که احیانا سرزمین اولیه آن ها از شمال دریای سیاه و خزر تا حوالی رودهای سیحون و جیحون بوده است. بعدها بخشی از آریایی ها به طرف ایران و هند و بخشی دیگر به اروپا مهاجرت کردند به همین علت به اقوام آسیائی و زبان آن ها، هند و اروپایی گفته می شود. آریایی به معنای شریف میباشد. آریایی ایران و هند تا مدت ها در کنار هم زندگی می کردند و بعد از گذشت مدت ها، از هم جدا شدند. تا قبل از جدایی، زبان، سازمان اجتماعی و افسانه های مشترکی داشته اند.

تاریخ ایران بعد از اسلام,تاریخ ایران,تاریخ ایران از ابتدا تا کنون

پوراندخت نخستن زنی است که در تاریخ ایران بر تخت سلطنت نشست

در متون تاریخ ایران، بعضی زمان مهاجرت آریایی ها به ایران را ۲۰۰۰ سال ق م و بعضی دیگر قرن ۱۴ ق م تا قرن ۶ ق م ثبت نموده اند. هنگامی که آریایی ها به فلات ایران رسیدند، در ابتدا با کشتار مردم بومی آن منطقه، بعضی از آن ها را بکار گرفتند. آن ها پس از ورود به سرزمین ایران به طایفه های مختلفی تقسیم شدند که مهم ترین آن ها مادها و پارت ها و پارس ها نام داشتند. نام ایران برگرفته از اسم آریایی ها است که سرزمین آریایی معنا می شود.

- تاریخ ایران باستان

تاریخ ایران باستان را از آغاز تشکیل دولت ماد تا پایان حکومت ساسانیان و حمله اعراب به ایران می دانند.

۲. تاریخ ایران بعد از اسلام

پس از پیروزی اعراب مسلمان بر ساسانیان، دین اسلام در ایران استقرار یافت. در این دوران، تاریخ ایران شاهد تحولات متعددی در عرصه های سیاسی، اجتماعی و مذهبی بود. تسلط مسلمانان بر ایران ساده نبود چون شهرها سریع سلطه مسلمانان را پذیرفتند اما روستاها به سادگی تن به حکومت آن ها و قبول مسلمانان نمی دادند. نقاط شرقی ایران و نیز طبرستان و گیلان دیرتر از نواحی غربی به تصرف مسلمانان درآمدند. مسلمانان ناچار به فتح چند باره بعضی از نقاط می شدند.

مردم ایران که از اختلاف و تبعیض طبقاتی رضایت نداشتند، با پذیرفتن اسلام در اشاعه و ترویج آن تلاش کردند اما با این وجود در طول تاریخ ایران، هیچوقت مخالفت خود را با سلطه امویان و عباسیان بر خاک ایران پنهان نکردند و جنبش های استقلال طلبانه ای را بپا ساختند که منجر به تشکیل حکومت هایی مانند طاهریان (۸۸۱- ۸۲۶ م) و صفاریان (۹۰۳- ۸۶۶ م) شد.