عصر برنز
عصر برنز دوره ای در تاریخ بشر است که با استفاده گسترده از برنز، آلیاژ فلزی که عمدتاً از مس و قلع ساخته می شود، مشخص می شود. این یک نقطه عطف مهم در توسعه تمدن ها محسوب می شود و تقریباً بین ۳۰۰۰ قبل از میلاد تا ۱۲۰۰ قبل از میلاد رخ داد، اگرچه تاریخ دقیق آن در مناطق مختلف جهان متفاوت بود.
در طول عصر برنز، کشف و تسلط بر متالورژی برنز، جنبه های مختلف زندگی بشر را متحول کرد. پیشرفت های قابل توجهی در کشاورزی، جنگ، تجارت و بیان هنری به ارمغان آورد. توانایی ایجاد ابزار، سلاح و سایر اشیاء مفید از مفرغ به جوامع اجازه می داد تا تکنیک های کشاورزی خود را بهبود بخشند که منجر به افزایش تولید مواد غذایی و رشد جمعیت شد.
سلاحها و زرههای برنزی برتری نظامی را برای تمدنهایی که آنها را در اختیار داشتند، فراهم میکردند که منجر به ظهور ارتشهای سازمانیافته و تأسیس امپراتوریها شد. افزایش تجارت و ارتباطات که توسط ابزار و سلاح های برنزی تسهیل می شد به تبادل کالاها، ایده ها و تأثیرات فرهنگی بین مناطق مختلف کمک کرد.
عصر برنز همچنین شاهد توسعه ساختارهای اجتماعی پیچیده و ظهور تمدن های اولیه شهری بود. دولتهای شهر و پادشاهیها پدید آمدند که اغلب در اطراف درههای رودخانههای حاصلخیز، مانند تمدنهای بینالنهرین، مصر و دره سند متمرکز بودند. این جوامع سیستم های نوشتاری، کدهای قانونی و سبک های پیچیده معماری و هنری را توسعه دادند.
از نظر هنری، عصر برنز شاهد خلق فلزات پیچیده از جمله مجسمه ها، جواهرات و اشیاء تشریفاتی بود. مجسمههای برنزی که خدایان، فرمانروایان و موجودات افسانهای را به تصویر میکشیدند، ارزش بالایی داشتند و نقش مهمی در اعمال مذهبی و تشریفاتی داشتند. تولید مفرغ نیازمند دانش و مهارت تخصصی بود که منجر به ظهور صنعتگران ماهر و توسعه کارگاه های تخصصی شد.
با این حال، پایان عصر برنز با افول و فروپاشی بسیاری از تمدن ها مشخص شد که اغلب به ترکیبی از عواملی مانند بلایای طبیعی، تهاجمات، ناآرامی های اجتماعی و تغییر مسیرهای تجاری نسبت داده می شود. این دوره گذار سرانجام جای خود را به عصر آهن داد که با استفاده روزافزون از آهن به عنوان فلز اصلی ابزار و سلاح مشخص می شود.
به طور کلی، عصر مفرغ نشان دهنده مرحله ای مهم در تاریخ بشر است که با پیشرفت های تکنولوژیکی، تبادل فرهنگی و ظهور تمدن های اولیه مشخص می شود. شالوده تحولات بعدی را در جنبه های مختلف جامعه بشری گذاشت و زمینه را برای نوآوری و پیشرفت بیشتر فراهم کرد.
خاستگاه برنز
درباره اینکه خاستگاه اولیه برنز در کدام کشور بوده است؛ بحث های بسیاری شده اما برنز قلعی در چند مکان مستقل از همدیگر ساخته می شدند، قدیمی ترین جایی که برنز در آن یافت شده است ایران یا عراق کنونی است و به هزاره چهارم پیش از میلاد برمی گردد.
البته شواهدی مبنی بر بهره گیری از برنز در تایلند در هزاره پنجم پیش از میلاد نیز به دست آمده است. برنزهای آرسنیکی در هزاره سوم قبل از میلاد مسیح در آناتولی و قفقاز ساخته شده اند. برخی پژوهشگران برنزهای ساختهشده در شمال قفقاز و وابسته به فرهنگ مایکوپ را از نیمه هزاره چهارم پیش از میلاد میدانند که اینگونه میتوان اینها را کهنترین برنزهای ساختهشده در جهان دانست، اما دانشمندان دیگر ساخت اینگونه برنز را به نیمه هزاره سوم مربوط می دانند.
مفرغ در ایران
ایران پیشینه بسیار زیادی در زمینه ذوب سنگ معدن و استخراج مس دارد، آثار به دست آمده از تپه قبرستان دشت قزوین متعلق به نیمه دوم هزاره پنجم پیش از میلاد است، روستاهای سنگتراشان و سرخه ده علیا در خرمآبادلرستان، تپه علی کش در دهلران، تپه سیلک، تل ابلیس در بخش مرکزی رشته کوههای کرمان و کاوشهای بمپور و شهداد این موضوع را به خوبی نشان می دهد.
فلزکاران قدیمی در گذر زمان و با استفاده از عناصر و ترکیب آنها، به ماده ای محکم تر از آلیاژ مس و قلع رسیدند که اصطلاحا آن را مفرغ می نامیدند. به همین ترتیب مفرغ یکی از برجسته ترین صنایع فلات ایران می باشد. عصر مفرغ در ایران به سه دوره فرعی تقسیم میشود که عبارتند از:
- عصر مفرغ قدیم از ۲۰۰۰ – ۳۰۰۰ پیش از میلاد
- عصر مفرغ میانه از ۱۶۰۰ – ۲۰۰۰ پیش از میلاد
- عصر مفرغ جدید از ۱۲۰۰ – ۱۶۰۰ پیش از میلاد
از خاورمیانه تا چین در تمدن عصر برنز
عصر برنز در نقاط مختلف جهان با سرعتهای متفاوت و ویژگیهای متمایز پدیدار شد. برخی از مهمترین تمدنهای عصر برنز عبارتند از:
سومریان و اکدیان:
خاورمیانهی بینالنهرین مهد تمدنهایی پیشرفته، با شهرهایی پررونق مانند اور و لاگاش، بود. اختراعاتی همچون خط میخی و اختراع چرخ در این منطقه پدیدار شدند.
مصر باستان:
هرمهای باشکوه مصر، گواهی بر قدرت و شکوه تمدن عصر برنز در این سرزمین هستند. پیشرفتهای چشمگیری در علوم و مهندسی صورت گرفت و تجارت پررونقی با دیگر تمدنها برقرار شد.
درهی سند:
درهی سند در پاکستان و شمال غرب هند، سکونتگاه مردمانی بود که تمدن پیشرفتهای با شهرهای محصور و سیستم آبرسانی پیچیده برپا کردند.
مینوسی و میسنی:
جزایر کرت و سرزمین اصلی یونان نیز در عصر برنز میزبان تمدنهای درخشان مینوسی و میسنی بودند. کاخهای باشکوه مانند کاخ کنوسوس و خطوط الفبایی خطی A و B از میراث به جا ماندهی این دوران هستند.
چین باستان:
تمدن سلسله شانگ در چین عصر برنز، با اختراعاتی همچون خط نویسههای چینی و فناوری ریختهگری فلز، تأثیر ماندگاری بر فرهنگ چین گذاشت.
پایان عصر برنز و میراث ماندگار
عصر برنز، حدود ۱۲۰۰ سال پیش از میلاد با وقوع فروپاشیهای گسترده در جوامع مختلف به پایان رسید. دلایل این فروپاشی هنوز به طور کامل مشخص نشدهاند، اما عوامل احتمالی مانند تغییرات اقلیمی، جنگهای پیدرپی، شیوع بیماریها و ناآرامیهای اجتماعی مطرح شدهاند.
با این حال، میراث عصر برنز تا به امروز پا برجاست. اختراعات و پیشرفتهای این دوران، زمینهساز تحولات بعدی در تاریخ بشر شدند. هنر و معماری عصر برنز همچنان مورد تحسین قرار میگیرند و خطوط و زبانهایی که در این دوران ابداع شدند، بر نظامهای نوشتاری بعدی تأثیرگذار بودند.
سخن پایانی درباره عصر برنز
عصر برنز، فصل درخشانی در تاریخ بشر است که در آن، انسانها بر محدودیتهای عصر سنگ (عصر حجر ) غلبه کردند و گامهای بلندی به سوی تمدن برداشتند. اختراع برنز، تحولات چشمگیری در فلزکاری، کشاورزی، تجارت و بسیاری از جنبههای دیگر زندگی به وجود آورد. جوامع پیچیده با ساختارهای اجتماعی و سیاسی مشخص شکل گرفتند و هنر و فرهنگ باشکوهی خلق شد. اگرچه عصر برنز با غروبی تراژیک به پایان رسید، اما میراث ماندگار آن همچنان الهامبخش نسلهای بعدی است و زمینهساز پیشرفتهای عظیمتری در آیندهی بشر شد.
گردآوری: بخش تاریخ و تمدن سرپوش
- 17
- 1